واکنش طیف های سیاسی ترکیه نسبت به توافق هسته ای ایران

ترکیه آنلاین: مسئله توافق هسته ای ایران -و به طور کلی مسئله ی مدل تعامل ایران با آمریکا و غرب- یک مسئله ی مهم صرفاً داخلی نیست، و در جای جای دنیا این مسئله در حال پیگیری است. به خصوص در کشورهای اسلامی که به دنبال تعیین الگوی مناسب تعامل خود با آمریکا و غرب هستند.

در چند روزی که از توافق وین گذشته، تحلیل هایی در این زمینه در کشورهای مختلف صورت گرفته است. تحلیل هایی از طرف جناح ها و نگرش های مختلف و با نتیجه گیری های مختلف.
در ادامه، گزارشی کوتاه و خلاصه از خط تحلیلی جریانات مختلف ترکیه پیرامون توافق وین ذکر شده است. توجه به این مساله می تواند تصور و درک ما را از صحنه ی این تقابل جهانی و اهمیت و پیچیدگی های آن بیشتر کند.
نگرش جریان های مختلف ترکیه (و خط تحلیلی رسانه های آنها) به توافق ایران و ۱+۵ در وین را در سه گروه کلی​می توان دسته بندی کرد:

 
اول- لائیک ها و لیبرال ها
این طیف که منتقد سیاست های منطقه ای حزب حاکم (اردوغان) هستند و وی را به خاطر رویکردهای ایدئئولوژیک و کله شقی هایش و همکاری اش با کشورهای مرتجع عربی و حمایت از تروریسم (داعش و النصره و ارتش آزاد و جریان اخوان المسلمین) محکوم می کنند، توافق ایران با آمریکا را درس عبرتی معرفی می کنند که نشانگر این است که کله شقی کردن و درگیری با آمریکا ممکن نیست و باید هرچه بیشتر به آمریکا و اسرائیل و غرب نزدیک شد و با آنها درگیر نشد (آنها اردوغان را به خاطر اینکه پیرو بی چون و چرای آمریکا نیست، و با ایده های عثمانی گرایانه و اخوانی اش برای کشور دردسر درست کرده، همیشه شماتت می کردند).


دوم- جریان اسلامگرا-اقتدارگرا
این طیف که پیش از این نیز آمریکاستیزی ایران را ​تمام شده و صوری معرفی می کرد و بر همکاری پشت پرده (غیرعلنی) و علنی ایران و آمریکا در منطقه (علیه جریان اسلامگرای سنی -در عراق و مصر و سوریه و…-) تأکید می ورزید، این توافق و نزدیکی رسمی ایران و آمریکا را به عنوان اثباتی بر تز خود معرفی می کند.
از طرف دیگر بر این نکته تأکید می ورزد که این توافق اثبات کرد که با آمریکا و غرب نباید تقابل کرد، و ایران هم بعد از مدت ها به آن اذعان کرد، باید با آمریکا و غرب تعامل کرد، البته تسلیم کامل آنها هم نشد و با بده بستان با آنها کار را جلو برد. و معلوم شد این تزی که ما در جهان اسلام جلودارش هستیم، تز درستی است، نه تز شیعه -که بعد از کلی مخالفت با تعامل، آخرش به اینجا می رسد-.
به عنوان نمونه، سردبیر یکی از رسانه های این طیف، در مقاله ای با عنوان «ایران برد، انقلاب باخت»، این توافق را به معنای اعلام انصراف ایران از انقلاب خود معرفی کرد.


سوم- طرفداران ​جمهوری اسلامی​
این طیف که شامل اسلامگرایان طرفدار ایران (عمدتاً شیعه) و چپ های ضدآمریکا می شود، ایران را پناه جریان مقاومت در جهان می دانند و از هر کار ایران دفاع می کنند. در همین راستا این توافق را هم به عنوان پیروزی بزرگ جمهوری اسلامی بر غرب تحلیل می کنند. از نظر آنها ایران تحت فشار جدی بوده و با این توافق خواسته مشکلات اقتصادی اش را حل کند و با قدرت بیشتری به مقابله با آمریکا ادامه دهد. این طیف بر مخالفت اسرائیل و نئوکان ها با این توافق به عنوان نشانه ی به نفع ایران بودن این توافق تأکید می کنند.