جدیدترین آمار از مقایسه دستمزد کارگر ایران و ترکیه

ترکیه آنلاین: بسیاری از کارگران معتقدند مصداق واقعی زندگی این روزها ضرب المثل " صورت خود را با سیلی سرخ کردن" است و کارگران کار می کنند که تنها خود و خانواده هایشان زنده بمانند. این در حالی است که سید حسن هفده تن، معاون وزیر رفاه پیشتر بیان کرده بود که می‌خواهیم در تعیین دستمزد به کارگران به آنها قدرت خرید دهیم.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، وی تصریح کرده بود: مزد تابع بهبود شرایط اقتصادی و رشد اقتصادی کشور است. باید شرایطی ایجاد شود که نه تنها مزد متناسب با سبد معیشتی نیروی کار باشد بلکه مزد قدرت پس انداز پیدا کند.

جدول دستمزد کارگران در ایران به شرح زیر است:

حقوق سال 94 کارگران
حداقل دستمزد ماهیانه	712425 هزار تومان
حق مسکن ماهانه	20000 هزار تومان
حق بن نقدی	110000هزار تومان
حق اولاد-یک فرزند	71242 هزار تومان
حق اولاد- دو فرزند	142485 هزار تومان
حق سنوات روزانه	1000تومان
حداقل مزد روزانه	23747 هزار تومان
مجموع دریافتی افراد متاهل با یک فرزند	914667هزار تومان
مجموع دریافتی افراد متاهل با دو فرزند	985910هزار تومان

کارگران در کشورهای مختلف چقدر حقوق دریافت می‌کنند

اسامی کشورهای		میزان حقوق دریافتی
عربستان		800دلار
ترکیه		543دلار
لبنان		450دلار
عراق		300دلار
اردن		268دلار
ایران		250دلار

 براساس آخرین گزارش مرکز آمار، میانگین هزینه زندگی در شهر 2180000 تومان که تقریبا 3 برابر حداقل حقوق کارگران و 2برابر میانگین حقوق کارگران است.

احمد میدری، معاون وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی خط فقر را به ازای هر نفر250 هزار تومان وبرای یک خانواده چهار نفره یک میلیون تومان عنوان کرده است.

همچنین رحمت الله پور موسی، دبیر کل کانون عالی شورای عالی کار کشور با تأکید بر اینکه 70 درصد کارگران زیر خط فقر زندگی می کنند می گوید:کمتر کارگری است که بدون دغدغه و شغل دوم بتواند امرار معاش کند.

عمده هزینه کارگران بهداشت و بحث مسکن آنهاست که بیش از 50 درصد حقوق را به خود اختصاص می‌دهد.

*حقوق کارگران تنها جوابگوی 15 روز از ماه است

بیات، رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور تأکید می‌کند: حقوق و دستمزد کارگران تا پانزدهم برج بیشتر جوابگو نیست و تنها 50 درصد معیشت کارگران با این دستمزد می‌چرخد به نحوی که اگر حق مسکن، حق اولاد و بن کارگری هم افزایش یابد، باز هم کارگران به سختی امرار معاش می‌کنند مگر آنکه دولت به شکل پلکانی عقب افتادگی مزد کارگران را پوشش دهد ولی دولت همواره خود را کنار کشیده و کارگر و کارفرما را روبه‌روی هم قرار داده است.