از جده تا آنتالیا !!!
سه شنبه, ۱ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۱۱:۵۰ ب.ظ
ترکیه آنلاین: جامعه ایرانی زود جوگیر می شود. این خصلتی بارز در تحلیل رفتار و کنش ایرانی هاست. چه بسیار مواقع و مقاطعی که فردی یا رویدادی به مذاق ما ایرانی ها خوش آمده و فراتر از حد تصور و ظرفیت به عرش اعلا رسیده و چه بسیار افراد و ماجراهایی که ما را خوش نیامده و فراتر از استحقاق و واقعیت، به تخریب و تخفیفش همت گمارده ایم!
در ادامه این مطلب که روز سه شنبه در روزنامه شهروند منتشر شد، می خوانید: به همین ماجرای اخیر در فرودگاه جده نگاه کنید! در اینکه اصل رفتار ماموران سعودی ناپسند، زشت، غیراخلاقی و مستوجب مجازات است، تردیدی نیست اما چه شد که یک باره چنین جو و فضایی در کشور راه افتاد و کار به جایی رسید که هر کس به سفر عمره رود، گویی خیانت و خلافی بزرگ مرتکب شده و باید سرزنش شود که چرا پول به جیب سعودی ها می ریزد؟! البته این که چند سالی است جماعتی نوکیسه با پول های بادآورده و ثروت های یک شبه هر سال راه کعبه در پیش می گیرند یا برخی شمار مشرف شدنشان از انگشت های دو دست نیز فراتر رفته محل سوال و اشکال است و می توان از آنها پرسید که اگر واقعا مسلمانید و معتقد، چرا به حکم بزرگان دین گردن نمی گذارید و هزینه این سفرهای مکرر به خانه خدا را به گره گشایی از کار خلق خدا وا نمی سپارید؟
ولی نمی توان آنها را محکوم کرد که چرا هر سال به عمره می روید؟ ساده ترین پاسخ شاید این باشد که چطور جماعتی به طور مکرر راهی استانبول و آنتالیا یا سایر نقاط دنیا می شوند و کسی اعتراضی نمی کند، آن وقت آنها که به خانه خدا می روند باید پاسخگو باشند؟!
پولی هم که از این رهگذر به جیب ترکیه سرازیر می شود، چندان کمتر از مبالغی که به جیب سعودی ها می رود، نیست!
این درست مثل این است که از فردا گروهی دست به تجمع بزنند که مثلا چرا دولت جلوی سفرهای مکرر برخی از مردم را به ترکیه نمی گیرد؟! مگر در رفتار دولت ترکیه در قبال ایران نمی توان هزار و یک اشکال جست یا مگر تاکنون در فرودگاه بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی با مسافران ایرانی برخود توهین آمیز نشده است؟
پس چرا این حساسیت و غیرت در این موارد بروز و نمود پیدا نمی کند؟! اینجاست که وقتی غیرت و میهن پرستی علت اعتراض به ماجرای فرودگاه جده عنوان می شود، می توان به دیده تردید به آن نگریست.
توهین به ایران و ایرانی اگر بد است که هست؛ از جانب هر کشور و هر ملیتی که سر بزند، مذموم است.
خواه توهین کننده عرب دشداشه پوش باشد و خواه غربی اتوکشیده. اعتراض به حادثه تلخ فرودگاه جده اگر به دور از برخی تقابل ها و تضادهای تاریخی و شوونیستی باشد، بی تردید در خور ستایش است اما اگر جز این باشد از جامعه ما چهره ای مشوه ارایه خواهد کرد.
در ادامه این مطلب که روز سه شنبه در روزنامه شهروند منتشر شد، می خوانید: به همین ماجرای اخیر در فرودگاه جده نگاه کنید! در اینکه اصل رفتار ماموران سعودی ناپسند، زشت، غیراخلاقی و مستوجب مجازات است، تردیدی نیست اما چه شد که یک باره چنین جو و فضایی در کشور راه افتاد و کار به جایی رسید که هر کس به سفر عمره رود، گویی خیانت و خلافی بزرگ مرتکب شده و باید سرزنش شود که چرا پول به جیب سعودی ها می ریزد؟! البته این که چند سالی است جماعتی نوکیسه با پول های بادآورده و ثروت های یک شبه هر سال راه کعبه در پیش می گیرند یا برخی شمار مشرف شدنشان از انگشت های دو دست نیز فراتر رفته محل سوال و اشکال است و می توان از آنها پرسید که اگر واقعا مسلمانید و معتقد، چرا به حکم بزرگان دین گردن نمی گذارید و هزینه این سفرهای مکرر به خانه خدا را به گره گشایی از کار خلق خدا وا نمی سپارید؟
ولی نمی توان آنها را محکوم کرد که چرا هر سال به عمره می روید؟ ساده ترین پاسخ شاید این باشد که چطور جماعتی به طور مکرر راهی استانبول و آنتالیا یا سایر نقاط دنیا می شوند و کسی اعتراضی نمی کند، آن وقت آنها که به خانه خدا می روند باید پاسخگو باشند؟!
پولی هم که از این رهگذر به جیب ترکیه سرازیر می شود، چندان کمتر از مبالغی که به جیب سعودی ها می رود، نیست!
این درست مثل این است که از فردا گروهی دست به تجمع بزنند که مثلا چرا دولت جلوی سفرهای مکرر برخی از مردم را به ترکیه نمی گیرد؟! مگر در رفتار دولت ترکیه در قبال ایران نمی توان هزار و یک اشکال جست یا مگر تاکنون در فرودگاه بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی با مسافران ایرانی برخود توهین آمیز نشده است؟
پس چرا این حساسیت و غیرت در این موارد بروز و نمود پیدا نمی کند؟! اینجاست که وقتی غیرت و میهن پرستی علت اعتراض به ماجرای فرودگاه جده عنوان می شود، می توان به دیده تردید به آن نگریست.
توهین به ایران و ایرانی اگر بد است که هست؛ از جانب هر کشور و هر ملیتی که سر بزند، مذموم است.
خواه توهین کننده عرب دشداشه پوش باشد و خواه غربی اتوکشیده. اعتراض به حادثه تلخ فرودگاه جده اگر به دور از برخی تقابل ها و تضادهای تاریخی و شوونیستی باشد، بی تردید در خور ستایش است اما اگر جز این باشد از جامعه ما چهره ای مشوه ارایه خواهد کرد.
۹۴/۰۲/۰۱
turkmen