پیام آشکار عبدالله گل به اردوغان
شنبه, ۲۹ فروردين ۱۳۹۴، ۰۶:۰۰ ب.ظ
ترکیه آنلاین: روزنامه رسالت در یادداشتی نوشت: اظهارات اخیر عبدالله گل در تایید نظام پارلمانی ترکیه نشان می دهد رئیس جمهور سابق ترکیه قصد تعامل با رئیس جمهور فعلی این کشور را ندارد. اظهارات عبدالله گل نشان دهنده تقابلی است که در درون حزب عدالت و توسعه و میان موسسان اولیه این حزب صورت گرفته است.
این یادداشت در ادامه می افزاید: نشانه های اول این تقابل، کنار گذاشتن عبدالله گل توسط اردوغان و حضور داوود اوغلو در مسند نخست وزیری بود. با این حال برخی تحلیلگران خوشبین در داخل حزب عدالت و توسعه معتقد بودند اختلافات عبدالله گل و اردوغان به اندازه ای نیست که بتوان از آن به عنوان شکافی جدی میان آنها و طرفدارانشان یاد کرد!
عبدالله گل هم اکنون به انتقادی صریح ا زساختار ریاست جمهوری پرداخته است،یعنی وی به صورت مستقیم از مسیری که اردوغان در راس معادلات سیاسی و اجرایی آنکارا در پیش گرفته انتقاد کرده است. همین مسئله می تواند نشانه یا دال بر خیزش سیاسی گل در مقابل اردوغان در راستای تشکیل حزبی جدید باشد. در این صورت مسلما بسیاری از طرفداران حزب عدالت و توسعه نیز به گل خواهند پیوست.
عبدالله گل رئیس جمهور ترکیه در حالی خواستار یک نظام پارلمانی قوی تر و بهتر در این کشور شده است که این اظهارات با تلاش رجب طیب اردوغان رئیس جمهور کنونی برای تغییر قانون اساسی و افزایش قدرت و اختیارات رئیس جمهور، در تناقض آشکار است.اردوغان خواستار تغییر قانون اساسی شده تا نظام ریاست جمهوری شبیه آمریکا در ترکیه ایجاد کند. منتقدان بر این باورند که اصلاح قانون اساسی قدرت و اختیارات اقتدارگرایانه اردوغان را بیش از پیش افزایش خواهد داد.
اردوغان بیش از یک دهه است که فضای سیاسی ترکیه را در اختیار دارد.گل در این خصوص می گوید:
' حزب عدالت و توسعه احتمالا در انتخابات ژوئن برخی آراء را به احزاب مخالف واگذار خواهد کرد من همواره گفته ام که نظام پارلمانی باید ارتقا یافته و تکمیل شود. نظارت ها و تعادل ها باید به دقت نوشته و اجرا شود.'
این سیگنال هشدار آمیز گل نشان می دهد که بازی سیاسی اردوغان و داوود اوغلو می تواند به صورت جدی دستخوش آسیب شود. در این صورت اردوغان دیگر قدرت بازیابی خود در معادلات سیاسی و اجرایی آنکارا را نخواهد داشت ضمن آنکه برخی احزاب ترکیه ای نیز با ورود هدفمند به پارلمان خواهند توانست از تبدیل شدن نظام پارلمانی به ریاست جمهوری جلوگیری کنند. در این صورت نقشه ها و بلند پروازی های اردوغان به صورتی جدی با بن بست مواجه می شود.
در هر صورت اظهارات اخیر گل برای بسیاری از تحلیلگران مسئله ترکیه اهمیت دارد. گرچه عبدالله گل دیگر قدرتی ندارد ولی یکی از چهره های شاخص حزب عدالت و توسعه به شمار می رود. انتخابات پارلمانی ترکیه قرار است 7 ژوئن برگزار شود.اردوغان به دنبال کسب اکثریت آرا در انتخابات پارلمانی است تا مسیر لازم برای تغییر قانون اساسی را هموار کند. نظرسنجی ها نشان می دهد که سهم حزب عدالت و توسعه در انتخابات پارلمانی احتمالا یک تا 8 درصد نسبت به انتخابات 2011 کاهش خواهد یافت.در صورت جدایی رسمی گل از حزب عدالت و توسعه، در عمل اردوغان قادر به کنترل و مدیریت اوضاع به سود خود نخواهد بود.
طی سالهای اخیر اردوغان با سیاستهای جنگ طلبانه و بلندپروازانه خود، ترکیه را به بازیگری شکست خورده در منطقه و نظام
بین الملل تبدیل کرده است. در حال حاضر ترکیه به عنوان یکی از اصلی ترین حامیان داعش در منطقه شناخته شده است. از سال 2011 میلادی و درست از زمانی که بحرانهای داخلی در سوریه آغاز شد اردوغان محاسبات ایده آل گرایانه افرادی مانند داوود اوغلو را به شطرنج سیاست خارجی کشورش منتقل کرد. این انتقال به صورتی سریع و به دور از کمترین آینده پژوهی و محاسبه ای صورت گرفت. حتی در آن زمان، اردوغان نسبت به هشدار افرادی مانند عبدالله گل رئیس جمهور سابق و یکی از اصلی ترین بانیان تاسیس حزب عدالت و توسعه بی تفاوت ماند.
پس از پیروزی اردوغان در انتخابات ریاست جمهوری سال 2014 میلادی، اردوغان فرصت داشت تا با شناسایی دولت بشار اسد بخشی از لطمات وارده به سیاست خارجی خود را جبران نماید اما در این نقطه نیز دچار خبطی راهبردی شد. در این میان، اردوغان به جای آنکه فرصت تمرکز بر واقعیات منطقه را غنیمت بشمرد ترجیح داد به سرکوب معترضین در میدان تقسیم استانبول پرداخته و زمینه های تصفیه حساب سیاسی با منتقدان داخلی خود را فراهم کند. رجب اردوغان روزهای سختی را در کاخ چانکایا سپری می کند.دیربازی بود که رئیس جمهور ترکیه در صدد بود از یک سو با افزایش قدرت مانور خود در خاورمیانه به قدرت اول منطقه تبدیل شده و از سوی دیگر، با عضویت در اتحادیه اروپا و نزدیکی به غرب به یک بازیگر تمام عیار غربی-شرقی تبدیل شود.
این رویا هم اکنون در آنکارا به کابوسی سخت و زننده تبدیل شده است. هم اکنون ، در سال 2015 میلادی نه تنها ترکیه به قدرت اول منطقه تبدیل نگردیده و روز به روز به هزینه های شکست منطقه ای وی افزوده می شود، بلکه از آن سو پشت چراغ قرمز اتحادیه اروپا و آمریکا سرگردان مانده است. به نظر می رسد قمار دو سر باخت اردوغان و داوود اوغلو نتیجه ای جز شکست و انزوا برای آنکارا نداشته است.
' رویای احیای امپراطوری عثمانی' هم اکنون به ' آرزوی بقای حداقلی در منطقه ' تبدیل شده است. این معادله ، محصول ایده آل گرایی واهی مسئولین سیاست خارجی ترکیه در قبال تحولات جاری در نظام بین الملل و خاورمیانه بوده است. به نظر می رسد احمد داوود اوغلو، واضع تئوری ' عمق استراتژیک' با شناخت سطحی و غیر عمیق خود در منطقه و جهان، کشورش را با بحرانی مزمن و رو به رشد مواجه ساخته است.
این یادداشت در ادامه می افزاید: نشانه های اول این تقابل، کنار گذاشتن عبدالله گل توسط اردوغان و حضور داوود اوغلو در مسند نخست وزیری بود. با این حال برخی تحلیلگران خوشبین در داخل حزب عدالت و توسعه معتقد بودند اختلافات عبدالله گل و اردوغان به اندازه ای نیست که بتوان از آن به عنوان شکافی جدی میان آنها و طرفدارانشان یاد کرد!
عبدالله گل هم اکنون به انتقادی صریح ا زساختار ریاست جمهوری پرداخته است،یعنی وی به صورت مستقیم از مسیری که اردوغان در راس معادلات سیاسی و اجرایی آنکارا در پیش گرفته انتقاد کرده است. همین مسئله می تواند نشانه یا دال بر خیزش سیاسی گل در مقابل اردوغان در راستای تشکیل حزبی جدید باشد. در این صورت مسلما بسیاری از طرفداران حزب عدالت و توسعه نیز به گل خواهند پیوست.
عبدالله گل رئیس جمهور ترکیه در حالی خواستار یک نظام پارلمانی قوی تر و بهتر در این کشور شده است که این اظهارات با تلاش رجب طیب اردوغان رئیس جمهور کنونی برای تغییر قانون اساسی و افزایش قدرت و اختیارات رئیس جمهور، در تناقض آشکار است.اردوغان خواستار تغییر قانون اساسی شده تا نظام ریاست جمهوری شبیه آمریکا در ترکیه ایجاد کند. منتقدان بر این باورند که اصلاح قانون اساسی قدرت و اختیارات اقتدارگرایانه اردوغان را بیش از پیش افزایش خواهد داد.
اردوغان بیش از یک دهه است که فضای سیاسی ترکیه را در اختیار دارد.گل در این خصوص می گوید:
' حزب عدالت و توسعه احتمالا در انتخابات ژوئن برخی آراء را به احزاب مخالف واگذار خواهد کرد من همواره گفته ام که نظام پارلمانی باید ارتقا یافته و تکمیل شود. نظارت ها و تعادل ها باید به دقت نوشته و اجرا شود.'
این سیگنال هشدار آمیز گل نشان می دهد که بازی سیاسی اردوغان و داوود اوغلو می تواند به صورت جدی دستخوش آسیب شود. در این صورت اردوغان دیگر قدرت بازیابی خود در معادلات سیاسی و اجرایی آنکارا را نخواهد داشت ضمن آنکه برخی احزاب ترکیه ای نیز با ورود هدفمند به پارلمان خواهند توانست از تبدیل شدن نظام پارلمانی به ریاست جمهوری جلوگیری کنند. در این صورت نقشه ها و بلند پروازی های اردوغان به صورتی جدی با بن بست مواجه می شود.
در هر صورت اظهارات اخیر گل برای بسیاری از تحلیلگران مسئله ترکیه اهمیت دارد. گرچه عبدالله گل دیگر قدرتی ندارد ولی یکی از چهره های شاخص حزب عدالت و توسعه به شمار می رود. انتخابات پارلمانی ترکیه قرار است 7 ژوئن برگزار شود.اردوغان به دنبال کسب اکثریت آرا در انتخابات پارلمانی است تا مسیر لازم برای تغییر قانون اساسی را هموار کند. نظرسنجی ها نشان می دهد که سهم حزب عدالت و توسعه در انتخابات پارلمانی احتمالا یک تا 8 درصد نسبت به انتخابات 2011 کاهش خواهد یافت.در صورت جدایی رسمی گل از حزب عدالت و توسعه، در عمل اردوغان قادر به کنترل و مدیریت اوضاع به سود خود نخواهد بود.
طی سالهای اخیر اردوغان با سیاستهای جنگ طلبانه و بلندپروازانه خود، ترکیه را به بازیگری شکست خورده در منطقه و نظام
بین الملل تبدیل کرده است. در حال حاضر ترکیه به عنوان یکی از اصلی ترین حامیان داعش در منطقه شناخته شده است. از سال 2011 میلادی و درست از زمانی که بحرانهای داخلی در سوریه آغاز شد اردوغان محاسبات ایده آل گرایانه افرادی مانند داوود اوغلو را به شطرنج سیاست خارجی کشورش منتقل کرد. این انتقال به صورتی سریع و به دور از کمترین آینده پژوهی و محاسبه ای صورت گرفت. حتی در آن زمان، اردوغان نسبت به هشدار افرادی مانند عبدالله گل رئیس جمهور سابق و یکی از اصلی ترین بانیان تاسیس حزب عدالت و توسعه بی تفاوت ماند.
پس از پیروزی اردوغان در انتخابات ریاست جمهوری سال 2014 میلادی، اردوغان فرصت داشت تا با شناسایی دولت بشار اسد بخشی از لطمات وارده به سیاست خارجی خود را جبران نماید اما در این نقطه نیز دچار خبطی راهبردی شد. در این میان، اردوغان به جای آنکه فرصت تمرکز بر واقعیات منطقه را غنیمت بشمرد ترجیح داد به سرکوب معترضین در میدان تقسیم استانبول پرداخته و زمینه های تصفیه حساب سیاسی با منتقدان داخلی خود را فراهم کند. رجب اردوغان روزهای سختی را در کاخ چانکایا سپری می کند.دیربازی بود که رئیس جمهور ترکیه در صدد بود از یک سو با افزایش قدرت مانور خود در خاورمیانه به قدرت اول منطقه تبدیل شده و از سوی دیگر، با عضویت در اتحادیه اروپا و نزدیکی به غرب به یک بازیگر تمام عیار غربی-شرقی تبدیل شود.
این رویا هم اکنون در آنکارا به کابوسی سخت و زننده تبدیل شده است. هم اکنون ، در سال 2015 میلادی نه تنها ترکیه به قدرت اول منطقه تبدیل نگردیده و روز به روز به هزینه های شکست منطقه ای وی افزوده می شود، بلکه از آن سو پشت چراغ قرمز اتحادیه اروپا و آمریکا سرگردان مانده است. به نظر می رسد قمار دو سر باخت اردوغان و داوود اوغلو نتیجه ای جز شکست و انزوا برای آنکارا نداشته است.
' رویای احیای امپراطوری عثمانی' هم اکنون به ' آرزوی بقای حداقلی در منطقه ' تبدیل شده است. این معادله ، محصول ایده آل گرایی واهی مسئولین سیاست خارجی ترکیه در قبال تحولات جاری در نظام بین الملل و خاورمیانه بوده است. به نظر می رسد احمد داوود اوغلو، واضع تئوری ' عمق استراتژیک' با شناخت سطحی و غیر عمیق خود در منطقه و جهان، کشورش را با بحرانی مزمن و رو به رشد مواجه ساخته است.
۹۴/۰۱/۲۹
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.