تفاوت دیدگاه تورگوت اوزال و اردوغان در مواجهه با تروریست ها
چهارشنبه, ۶ اسفند ۱۳۹۳، ۱۰:۰۰ ق.ظ
ترکیه آنلاین: زمانی 'تورگوت اوزال' رییس جمهور فقید ترکیه به هنگام جنگ ایران و عراق ضمن تاکید بر بی طرفی کشورش در آن زمان، گفته بود که، باید تلاش کرد سیاست بی طرفانه خود را حفظ کنیم و به دنبال منافع خودمان باشیم.
مرحوم اوزال که برخی از او به عنوان معمار اصلاحات ترکیه معاصر یاد می کنند، همواره اطرافیان خود را به حفظ آرامش در طوفان ها و کش مکش های جهانی دعوت می کرد و مهمترین معضل ترکیه آن روز را ابتدا عقب ماندگی اقتصادی و سپس عقب ماندگی سیاسی عنوان می کرد.
شاید آن زمان که مرحوم اوزال در اوج عقب ماندگی ترکیه در دهه 80 میلادی این جملات نصایح گونه را بر زبان می راند، کمتر کسی می توانست باور کند که این کشور بتواند با حفظ بی طرفی سیاسی به ویژه در نزاع های منطقه ای منافع زیادی را نصیب خود کند.
در پی اتخاذ این سیاست، ترکیه در مدت زمان اندکی توانست به محیطی امن و آرام برای سرمایه داران، سرمایه گزاران، گردشگران و نیز تولیدکنندگان تبدیل شود، به گونه ای که به رغم نداشتن منابع زیرزمین قابل توجه به خصوص در زمینه انرژی، این کشور در کمتر از چهار دهه پله های ترقی را یکی پس از دیگری طی کرد تا در اوایل دهه 2010 میلادی به اعتراف نهادهای مالی معتبر جهانی، پانزدهمین اقتصاد پویای جهان را از آن خود گرداند.
کشوری در آستانه پیوستن به اتحادیه اروپا، عضو تاثیرگذار در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو)، عضو ناظر اتحادیه عرب! و عضو ده ها نهاد و سازمان معتبر جهانی دیگر، درآمد سالیانه سرانه بیش از یازده هزار دلار، درآمد ناخالص داخلی برپایه GDPبیش از یک میلیارد و یک صد میلیون دلار در سال و ده ها شاخص مثبت دیگر جملگی معرف جایگاه ترکیه به عنوان یکی از 20 کشور برتر اقتصادی در جهان و بسیار قابل توجه است.
به راستی اگر ترکیه توانسته تا به امروز بدین حد پله های ترقی را طی کند و به این مرتبه از بالندگی برسد، بر اساس کدام سیاست بوده است.
آیا نمی توان صرف نظر از تلاش های دولتمردان جدید که به طور عمده از سال 2002 میلادی آغاز شد، رشد و بالندگی این کشور را مرهون همان نصایح، گفته ها و سیاست های مرحوم اوزال که بنای ترکیه مدرن و نوین را از اواسط دهه هشتاد میلادی نهاد، دانست؟
بدون تردید باید اذعان کرد که اینگونه است و ترکیه امروز را باید مدیون آن مرد فقید دانست.
اما امروزه بسیاری از کارشناسان و ناظران سیاسی که تحولات ترکیه را دنبال می کنند، شرایط سیاسی ترکیه را نه تنها مطلوب ارزیابی نمی کنند، بلکه حمایت پنهان و آشکار این کشور از برخی جریان های تکفیری را پیش لرزه ای برای تغییر اوضاع اقتصادی نسبتا پایدار این کشور در آینده ای نه چندان دور می دانند.
این دسته از کارشناسان معتقدند که، اتخاذ سیاست حمایت از تروریست ها از سوی ترکیه، هر چند تاکنون بسیاری از مردم و به ویژه جامعه مسلمانان را از این کشور ناامید کرده، بلکه بیم آن نیز می رود که آینده اقتصادی ترکیه به علت ناامنی که ممکن است از سوی تروریست های مقیم و مورد حمایت آنکارا برای این کشور تحمیل شود، مورد تهدید قرار گیرد.
بدون تردید آنکارا می داند، حمایت از تروریست ها می تواند هزینه های زیادی را بر مردم ترکیه تحمیل کند که با توجه به مولفه موثر 'محیط امن' برای تدوام سرمایه گذاری، حضور و حیات تروریست ها در این کشور دیر یا زود می تواند این محیط امن را به محیطی ناامن تبدیل و در نتیجه موجبات فرار سرمایه از این کشور را فراهم کند.
آن گونه که خانم 'شفق پایو' نماینده حزب مخالف جمهوریخواه خلق در مجلس ملی ترکیه به تازگی اعلام کرده است، حدود 50 هزار تروریست خارجی طی چهار سال گذشته در راستای سیاست خصمانه دولت این کشور علیه سوریه جذب و مقیم این کشور شده اند.
این افراد که اغلب از اتباع چچن و لیبی هستند پس از اینکه شماری از آنان از منطقه کوبانی (عین العرب) در خاک سوریه رانده شدند، در یکی از شهرهای مرزی ترکیه اقامت کردند که نام این شهر و افشای آن یکی از پرسش های این نماینده مجلس از دولت کشورش بوده است.
خانم پایو بیشتر این تروریست ها را عضو گروه تروریستی 'داعش' عنوان کرده و این سئوال را خطاب به دولت ' احمد داود اوغلو' مطرح کرده است که؛ هزینه های این تروریست ها را چه کسی می پردازد و چه تضمینی وجود دارد که این افراد تهدیدی برای امنیت ترکیه نخواهند شد.
از سوی دیگر منابع خبری در گزارشی اعلام کردند که، آمریکا و ترکیه برای آموزش و تجهیز تروریست ها در سوریه توافقنامه ای را امضا کردند.
بر اساس توافقی که سفیر آمریکا در آنکارا و معاون وزیر امور خارجه ترکیه امضا کردند، زمینه آموزش و تجهیز تروریست هایی که آنکارا و واشنگتن آنها را 'میانه رو' می خوانند و به طور عمده گروه تروریستی تکفیری النصره که به تازگی با گروه داعش تجدید بیعت کرده است را شامل می شود.
گفته شده است که ترکیه، تروریست های مسلح در سوریه را در اردوگاهی در شهر 'کرشهر' این کشور در دوره های سه ماهه آموزش نظامی خواهد داد.
این برنامه آموزشی برای تروریست ها سه سال طول می کشد و طی آن سالانه بین هزار و 500 تا دو هزار تروریست برای جنگ در سوریه آموزش نظامی خواهند دید.
به هر حال اگر این موضوع صحت داشته باشد و آن گونه که خانم شفق پایو نیز عنوان کرده که، گروهی از عناصر داعش پس از شکست اخیر در کوبانی با اطلاع سازمان اطلاعات و ارتش ترکیه سلاح های سنگین و مهمات خود را به ترکیه منتقل کرده اند، هیچ تضمینی وجود ندارد که این تروریست ها نخواهند در صورتی که آنکارا نیز از تعهداتش نسبت به آنها کوتاهی کند، خاک ترکیه را آماج حملات سلاح های غربی نکنند. امری که حتی اسلاف مرحوم تورگوت اوزال را هم در شرایط کنونی می تواند نگران کند!
حملاتی که ترکیه اصلا نمی تواند آن را با حملات گروه 'پ.ک.ک' نیز مقایسه کند.
مرحوم اوزال که برخی از او به عنوان معمار اصلاحات ترکیه معاصر یاد می کنند، همواره اطرافیان خود را به حفظ آرامش در طوفان ها و کش مکش های جهانی دعوت می کرد و مهمترین معضل ترکیه آن روز را ابتدا عقب ماندگی اقتصادی و سپس عقب ماندگی سیاسی عنوان می کرد.
شاید آن زمان که مرحوم اوزال در اوج عقب ماندگی ترکیه در دهه 80 میلادی این جملات نصایح گونه را بر زبان می راند، کمتر کسی می توانست باور کند که این کشور بتواند با حفظ بی طرفی سیاسی به ویژه در نزاع های منطقه ای منافع زیادی را نصیب خود کند.
در پی اتخاذ این سیاست، ترکیه در مدت زمان اندکی توانست به محیطی امن و آرام برای سرمایه داران، سرمایه گزاران، گردشگران و نیز تولیدکنندگان تبدیل شود، به گونه ای که به رغم نداشتن منابع زیرزمین قابل توجه به خصوص در زمینه انرژی، این کشور در کمتر از چهار دهه پله های ترقی را یکی پس از دیگری طی کرد تا در اوایل دهه 2010 میلادی به اعتراف نهادهای مالی معتبر جهانی، پانزدهمین اقتصاد پویای جهان را از آن خود گرداند.
کشوری در آستانه پیوستن به اتحادیه اروپا، عضو تاثیرگذار در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو)، عضو ناظر اتحادیه عرب! و عضو ده ها نهاد و سازمان معتبر جهانی دیگر، درآمد سالیانه سرانه بیش از یازده هزار دلار، درآمد ناخالص داخلی برپایه GDPبیش از یک میلیارد و یک صد میلیون دلار در سال و ده ها شاخص مثبت دیگر جملگی معرف جایگاه ترکیه به عنوان یکی از 20 کشور برتر اقتصادی در جهان و بسیار قابل توجه است.
به راستی اگر ترکیه توانسته تا به امروز بدین حد پله های ترقی را طی کند و به این مرتبه از بالندگی برسد، بر اساس کدام سیاست بوده است.
آیا نمی توان صرف نظر از تلاش های دولتمردان جدید که به طور عمده از سال 2002 میلادی آغاز شد، رشد و بالندگی این کشور را مرهون همان نصایح، گفته ها و سیاست های مرحوم اوزال که بنای ترکیه مدرن و نوین را از اواسط دهه هشتاد میلادی نهاد، دانست؟
بدون تردید باید اذعان کرد که اینگونه است و ترکیه امروز را باید مدیون آن مرد فقید دانست.
اما امروزه بسیاری از کارشناسان و ناظران سیاسی که تحولات ترکیه را دنبال می کنند، شرایط سیاسی ترکیه را نه تنها مطلوب ارزیابی نمی کنند، بلکه حمایت پنهان و آشکار این کشور از برخی جریان های تکفیری را پیش لرزه ای برای تغییر اوضاع اقتصادی نسبتا پایدار این کشور در آینده ای نه چندان دور می دانند.
این دسته از کارشناسان معتقدند که، اتخاذ سیاست حمایت از تروریست ها از سوی ترکیه، هر چند تاکنون بسیاری از مردم و به ویژه جامعه مسلمانان را از این کشور ناامید کرده، بلکه بیم آن نیز می رود که آینده اقتصادی ترکیه به علت ناامنی که ممکن است از سوی تروریست های مقیم و مورد حمایت آنکارا برای این کشور تحمیل شود، مورد تهدید قرار گیرد.
بدون تردید آنکارا می داند، حمایت از تروریست ها می تواند هزینه های زیادی را بر مردم ترکیه تحمیل کند که با توجه به مولفه موثر 'محیط امن' برای تدوام سرمایه گذاری، حضور و حیات تروریست ها در این کشور دیر یا زود می تواند این محیط امن را به محیطی ناامن تبدیل و در نتیجه موجبات فرار سرمایه از این کشور را فراهم کند.
آن گونه که خانم 'شفق پایو' نماینده حزب مخالف جمهوریخواه خلق در مجلس ملی ترکیه به تازگی اعلام کرده است، حدود 50 هزار تروریست خارجی طی چهار سال گذشته در راستای سیاست خصمانه دولت این کشور علیه سوریه جذب و مقیم این کشور شده اند.
این افراد که اغلب از اتباع چچن و لیبی هستند پس از اینکه شماری از آنان از منطقه کوبانی (عین العرب) در خاک سوریه رانده شدند، در یکی از شهرهای مرزی ترکیه اقامت کردند که نام این شهر و افشای آن یکی از پرسش های این نماینده مجلس از دولت کشورش بوده است.
خانم پایو بیشتر این تروریست ها را عضو گروه تروریستی 'داعش' عنوان کرده و این سئوال را خطاب به دولت ' احمد داود اوغلو' مطرح کرده است که؛ هزینه های این تروریست ها را چه کسی می پردازد و چه تضمینی وجود دارد که این افراد تهدیدی برای امنیت ترکیه نخواهند شد.
از سوی دیگر منابع خبری در گزارشی اعلام کردند که، آمریکا و ترکیه برای آموزش و تجهیز تروریست ها در سوریه توافقنامه ای را امضا کردند.
بر اساس توافقی که سفیر آمریکا در آنکارا و معاون وزیر امور خارجه ترکیه امضا کردند، زمینه آموزش و تجهیز تروریست هایی که آنکارا و واشنگتن آنها را 'میانه رو' می خوانند و به طور عمده گروه تروریستی تکفیری النصره که به تازگی با گروه داعش تجدید بیعت کرده است را شامل می شود.
گفته شده است که ترکیه، تروریست های مسلح در سوریه را در اردوگاهی در شهر 'کرشهر' این کشور در دوره های سه ماهه آموزش نظامی خواهد داد.
این برنامه آموزشی برای تروریست ها سه سال طول می کشد و طی آن سالانه بین هزار و 500 تا دو هزار تروریست برای جنگ در سوریه آموزش نظامی خواهند دید.
به هر حال اگر این موضوع صحت داشته باشد و آن گونه که خانم شفق پایو نیز عنوان کرده که، گروهی از عناصر داعش پس از شکست اخیر در کوبانی با اطلاع سازمان اطلاعات و ارتش ترکیه سلاح های سنگین و مهمات خود را به ترکیه منتقل کرده اند، هیچ تضمینی وجود ندارد که این تروریست ها نخواهند در صورتی که آنکارا نیز از تعهداتش نسبت به آنها کوتاهی کند، خاک ترکیه را آماج حملات سلاح های غربی نکنند. امری که حتی اسلاف مرحوم تورگوت اوزال را هم در شرایط کنونی می تواند نگران کند!
حملاتی که ترکیه اصلا نمی تواند آن را با حملات گروه 'پ.ک.ک' نیز مقایسه کند.
۹۳/۱۲/۰۶
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.