ترکیه برنده اصلی تحریم های روسیه
سه شنبه, ۲ دی ۱۳۹۳، ۰۹:۰۰ ق.ظ
ترکیه آنلاین: روزنامه «آرمان» در یادداشتی ترکیه را برنده اصلی تحریم های غرب علیه روسیه دانسته و نوشته است: اکنون اوکراین به محور اصلی زورآزمایی روسیه با غرب تبدیل شده و به دنبال آن، شرایطی را فراهم کرده است که به تثبیت معادلات قدرت های نوظهوری همچون ترکیه کمک می کند. موضوعی که در صورت ادامه همین روند، به برآمدگی بیشتر ژئوپلتیک ترکیه منجر می شود.
«مسعود رضائی» نویسنده یادداشت افزوده است: سفر اول دسامبر 2014 پوتین به ترکیه و دیدار با اردوغان، اولین دیدار این دو در قامت رئیس جمهور بود؛ درست در زمانی که روسیه بیش از گذشته به ترکیه نیاز پیدا کرده است. در واقع، بحران اوکراین همه چیز را برای روسیه بدتر کرد و با تحریم های متعدد و هوشمند غرب علیه این کشور در حوزه مالی، بانکی و صنعتی، مسکو به نوعی در تنگنای استراتژیک قرار گرفته و بیش از گذشته محتاج ترکیه است.
دلایل آن هم چندان نیازی به تشریح ندارد؛ اما بطور مختصر می توان نگاشت ظرف یکسال گذشته، به واسطه این بحران، نخست، خروج سرمایه از روسیه در شش ماهه اول 2014 به 76 میلیارد دلار رسیده که نسبت به سال گذشته میلادی، 13 میلیارد دلار افزایش نشان می دهد. از طرفی سرمایه گذاری خارجی مستقیم در این کشور به نسبت همین دوره در سال 2013 با کاهش 50 درصدی مواجه شده است.
نکته مهم اینکه همه این اتفاقات در حالی رخ داد که قیمت نفت در هر بشکه مثبت 100 دلار بود و اکنون با کاهش شدید آن که پایین ترین قیمت خود را در هر بشکه ظرف پنج سال اخیر تجربه می کند و در ادامه سقوط ارزش روبل در برابر دلار آمریکا در روز سه شنبه 25 آذر (16 دسامبر) به یکباره با سقوط 20 درصدی، اکنون به 50 درصد تنزل یافته و هر دلار حدود 80 روبل معامله می شود؛ نرخ تبادل یورو در برابر روبل هم به رقم غیر قابل تصور 100 روبل رسیده و همچنین سقوط 26/3درصدی قیمت نفت برنت در روز سه شنبه بازار بورس مسکو را با شوک جدی مواجه کرده و شاخص سهام در این بازار را 33/12 درصد تنزل داده است. به همین دلیل این روز در روسیه به «سه شنبه سیاه» معروف شده است.
از طرفی اگر پیش بینی جدید سازمان بین المللی انرژی در مورد کاهش تقاضای 28 درصدی نفت در سال 2015 نیز قبول و به این موارد اضافه شود، درک تنگنای شدید اقتصاد روسیه در آینده ای نزدیک چندان مشکل نخواهد بود. شاید زمانی که ولادیمیر پوتین با غرور مضاعف، الحاق کریمه را به فدراسیون روسیه جشن می گرفت، اهمیت اوکراین برای غرب و وقوع بحران در چنین روزی را تصور نمی کرد.
با این وجود روسیه حدود 450 میلیارد دلار ذخیره ارزی دارد و ظرف همین مدت نیز در پاسخ به تحریم های غرب، تلاش کرده است روابط اقتصادی گسترده ای را با کشورهای آمریکای لاتین برقرار کند، از ظرفیت کشورهای عضو «بریکس» متشکل از برزیل، هند، چین و آفریقای جنوبی استفاده کند و در مهم ترین اقدام، شرکت گازپروم این کشور با شرکت چینی سی .ان .پی. سی، قرارداد 30 ساله ای را به ارزش 400 میلیارد دلار در مورد فروش گاز امضا کرده و همچنین با طرح اتحادیه گمرکی در منطقه اوراسیا خواهان جبران این ناکامی ها و تنگناهای اقتصادی است. تلاش هایی که تاکنون هیچ کمکی به این کشور نکرده است. در این میان، اوکراین به عنوان حایلی در برابر غرب و نیز مسیر عبور انرژی به سمت اروپا که اساس اقتصاد روسیه را تشکیل می دهد، هم برای غرب و هم روسیه دارای اهمیتی حیاتی است.
اما با عملیاتی شدن تحریم ها، روسیه نیز می خواهد برخی از مسیرهای انرژی خود را از شرق اروپا به ترکیه منتقل کند. موضوعی که باعث درآمدزایی اقتصادی و برجسته تر شدن جایگاه ترانزیتی، منطقه ای و بین المللی ترکیه می شود و خوشحالی مضاعف ترک ها را در پی دارد. اگرچه دو کشور در موضوعات مختلف سیاسی همچون بحران اوکراین و تاتارهای کریمه، جنگ داخلی در سوریه، ارمنستان، قبرس، مصر و تحولات ناتو اختلاف های شدیدی دارند، اما همواره دو کشور در مقاطع مختلف روابط اقتصادی گسترده خود را حفظ کرده اند.
«مسعود رضائی» نویسنده یادداشت افزوده است: سفر اول دسامبر 2014 پوتین به ترکیه و دیدار با اردوغان، اولین دیدار این دو در قامت رئیس جمهور بود؛ درست در زمانی که روسیه بیش از گذشته به ترکیه نیاز پیدا کرده است. در واقع، بحران اوکراین همه چیز را برای روسیه بدتر کرد و با تحریم های متعدد و هوشمند غرب علیه این کشور در حوزه مالی، بانکی و صنعتی، مسکو به نوعی در تنگنای استراتژیک قرار گرفته و بیش از گذشته محتاج ترکیه است.
دلایل آن هم چندان نیازی به تشریح ندارد؛ اما بطور مختصر می توان نگاشت ظرف یکسال گذشته، به واسطه این بحران، نخست، خروج سرمایه از روسیه در شش ماهه اول 2014 به 76 میلیارد دلار رسیده که نسبت به سال گذشته میلادی، 13 میلیارد دلار افزایش نشان می دهد. از طرفی سرمایه گذاری خارجی مستقیم در این کشور به نسبت همین دوره در سال 2013 با کاهش 50 درصدی مواجه شده است.
نکته مهم اینکه همه این اتفاقات در حالی رخ داد که قیمت نفت در هر بشکه مثبت 100 دلار بود و اکنون با کاهش شدید آن که پایین ترین قیمت خود را در هر بشکه ظرف پنج سال اخیر تجربه می کند و در ادامه سقوط ارزش روبل در برابر دلار آمریکا در روز سه شنبه 25 آذر (16 دسامبر) به یکباره با سقوط 20 درصدی، اکنون به 50 درصد تنزل یافته و هر دلار حدود 80 روبل معامله می شود؛ نرخ تبادل یورو در برابر روبل هم به رقم غیر قابل تصور 100 روبل رسیده و همچنین سقوط 26/3درصدی قیمت نفت برنت در روز سه شنبه بازار بورس مسکو را با شوک جدی مواجه کرده و شاخص سهام در این بازار را 33/12 درصد تنزل داده است. به همین دلیل این روز در روسیه به «سه شنبه سیاه» معروف شده است.
از طرفی اگر پیش بینی جدید سازمان بین المللی انرژی در مورد کاهش تقاضای 28 درصدی نفت در سال 2015 نیز قبول و به این موارد اضافه شود، درک تنگنای شدید اقتصاد روسیه در آینده ای نزدیک چندان مشکل نخواهد بود. شاید زمانی که ولادیمیر پوتین با غرور مضاعف، الحاق کریمه را به فدراسیون روسیه جشن می گرفت، اهمیت اوکراین برای غرب و وقوع بحران در چنین روزی را تصور نمی کرد.
با این وجود روسیه حدود 450 میلیارد دلار ذخیره ارزی دارد و ظرف همین مدت نیز در پاسخ به تحریم های غرب، تلاش کرده است روابط اقتصادی گسترده ای را با کشورهای آمریکای لاتین برقرار کند، از ظرفیت کشورهای عضو «بریکس» متشکل از برزیل، هند، چین و آفریقای جنوبی استفاده کند و در مهم ترین اقدام، شرکت گازپروم این کشور با شرکت چینی سی .ان .پی. سی، قرارداد 30 ساله ای را به ارزش 400 میلیارد دلار در مورد فروش گاز امضا کرده و همچنین با طرح اتحادیه گمرکی در منطقه اوراسیا خواهان جبران این ناکامی ها و تنگناهای اقتصادی است. تلاش هایی که تاکنون هیچ کمکی به این کشور نکرده است. در این میان، اوکراین به عنوان حایلی در برابر غرب و نیز مسیر عبور انرژی به سمت اروپا که اساس اقتصاد روسیه را تشکیل می دهد، هم برای غرب و هم روسیه دارای اهمیتی حیاتی است.
اما با عملیاتی شدن تحریم ها، روسیه نیز می خواهد برخی از مسیرهای انرژی خود را از شرق اروپا به ترکیه منتقل کند. موضوعی که باعث درآمدزایی اقتصادی و برجسته تر شدن جایگاه ترانزیتی، منطقه ای و بین المللی ترکیه می شود و خوشحالی مضاعف ترک ها را در پی دارد. اگرچه دو کشور در موضوعات مختلف سیاسی همچون بحران اوکراین و تاتارهای کریمه، جنگ داخلی در سوریه، ارمنستان، قبرس، مصر و تحولات ناتو اختلاف های شدیدی دارند، اما همواره دو کشور در مقاطع مختلف روابط اقتصادی گسترده خود را حفظ کرده اند.
۹۳/۱۰/۰۲
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.