احمدی نژاد از ترکیه چه می خواهد؟

ترکیه آنلاین: مدتی است بین احمدی نژاد و اشخاص حقیقی و حقوقی در ترکیه دیدارهایی صورت می گیرد. برای نمونه، چندی پیش طرفداران نجم الدین اربکان از چهره های ملی مذهبی ترکیه از او دعوت کردند تا در مراسم بزرگداشت رهبر فقیدشان شرکت کند، و در یکی دو روز گذشته نیز هیئتی از نمایندگان حزب لائیک وطن با گرایشات سوسیالیستی و ملی به تهران آمدند و در دفتر کار احمدی نژاد با او دیدار کردند.

این دیدارها که معمولا بدون هماهنگی با مسئولان وزارت خارجه کشورمان صورت می گیرد، دو احتمال را به ذهن متبادر می کند که به نظر نگارنده احتمال دوم قوی تر است و نیازمند دقت و توجه بیشتر آقای احمدی نژاد و دوستان و اطرافیانش می باشد. درصورتی که خواننده محترم در این مورد با من موافق باشد عنوان یادداشت را باید تغییر داد و گفت: "ترکیه از احمدی نژاد چه می خواهد؟"

احتمال اول این است که بگوییم احمدی نژاد تحرک سیاسی خود را برای حضور در تحولات آتی و انتخابات مجلس آغاز کرده است. او می خواهد همچنان در عرصه تصمیم گیری های سیاسی کشور تاثیرگذار باشد و به همین دلیل سعی می کند گاه و بیگاه عکس و خبر و گزارشی مربوط به او در رسانه های داخل و خارج منتشر شود تا بتواند با کسب رای و نظر ملت ایران دوباره وارد گود سیاست شود.

احمدی نژاد خود نیک می داند در هشت سالی که زمام امور اجرایی را در ایران برعهده داشت چه بر سر اقتصاد و فرهنگ و سیاست داخلی و خارجی این کشور رفت. وجود او موجب شکاف در بین رهبران جامعه شد، اوضاع اجتماعی به هم ریخت، تورم افزایش یافت، مظاهر گوناگون فساد گسترده شد، در عرصه بین الملل قطعنامه های متعددی علیه ایران صادر شد و او آن ها را ورق پاره خواند، و فضای داخلی کاملا شکل امنیتی به خود گرفت. این ها حقایقی هستند که نمی توان فراموششان کرد؛ لذا بعید است که او بخواهد دوباره وارد کارزار سیاسی شود تا همان دوران تلخ و نامطلوب را حاکم کند.

احتمال دوم اما با اهداف محافل سیاسی ترکیه مرتبط است. ترکیه کشوری است که رقابت های سیاسی احزاب تا حد قابل قبولی در آن نهادینه شده است. تشکل های سیاسی متعدد با دیدگاه های گوناگون برای کسب آرای بیشتر به رقابت می پردازند و احزابی که رای بیشتری بدست می آورند وارد مجلس می شوند.

گروه ها یا اشخاصی که در ماه های گذشته با احمدی نژاد در ترکیه یا ایران دیدار کرده اند درپی تبلیغ و خبرسازی برای تشکیلات خود و بهره برداری از آن بوده اند. این احتمال وقتی قوت می گیرد که بدانیم احمدی نژاد با طیف های مختلف و گاه مخالف یکدیگر دیدار داشته است. به نظر می رسد در عرف سیاسی، دیدار با هواداران یک حزب ملی مذهبی با شعارهای اسلامی، و درعین حال مذاکره با تشکیلات لائیکی که پیرو آتاترک و مخالف اردوغان است، همچنین گفتگوی صمیمانه با خبرگزاری تابع دولت برآمده از حزب عدالت و توسعه همخوانی و تناسب نداشته باشد.

بنابراین باید بر احتمال دوم که بهره برداری های سیاسی احزاب لائیک ترکیه از احمدی نژاد است تاکید داشت و به دوستان و مشاوران او تذکر داد مراقب اهداف این قبیل سیاسیون ترکیه باشند تا احمدی نژاد را آلت دست و بازیچه مقاصد خود نکنند. وانگهی هوشمندی سیاسی اقتضا دارد نزدیک شدن به احزاب لائیک مخالف به بهای فاصله گرفتن از اردوغان اسلامگرا تمام نشود.